4 yıl önce 29 şubat'ta, acaba bir sonraki 29 şubat'ta ne yapıyor olacağım diye düşünmüştüm. Selam göndermiştim kendime. Daha evvelkinde de. Zaman geçti. Değişenler oldu, değişmeyenler de. Zaman "dönüştürdü".
Bu Pazartesi figüran olarak da olsa Küçük Sahne'ye çıktım. Seyretmekten zevk aldığım tiyatronun içinde yer aldım. 4 yıl önceki Melike, işte bunu hayal bile edemezdi.
Şimdi yazamam ama... Daha neleer, neler.
Bir sonraki 29 Şubat kim bilir neler düşündürecek bana.
2 Kalem Kelam:
Sahneye çıktıktan sonra haber veriyorsun, ne güzel gelip izlerdik.
yoksa çok mu kötü oynadın? =)
4 sene öncenin 29 Şubat'ında askerdeydim ben. O zaman da düşünmüştüm; iyisiyle kötüsüyle insanın hürce yaşadığı her duygu, her gün, esaret altındakinden daha iyidir. 1 gün fazladan askerlik yapmak her günün kıymetini öğretmişti bana.
O yüzden artık ne zaman 29 şubat olsa düşüneceğim ilk şey ağlarken bile hür olduğum. Ötesi var mı?
bir kaç pazartesi daha var:) o ilk oyundu, ondan habersiz oldu:))
sanırım bu yorum bu başlığın altına çok güzel oldu. daha fazlasını anlatmışsın ya özcan.
Yorum Gönder