Empati ve Örümcek ile Rüyalarda Buluşuruz

Son dönemde sıklıkla gergin rüyalar görüyorum. "Kariyer manyağısın!" diyenleri haklı çıkararcasına ya okul ve derslerle ilgili bir şeyler ya da işyeriyle ilgili bir şeyler giriyor rüyalarıma. Kabusa dönüyor hatta.

Geçenlerde hem eski sevgili hem de kinetik sevgili olmak isteyen potansiyel sevgili birer gün arayla rüyasında beni gördüklerini söylediler. Aynı gün ben rüyamda o zaman belirsiz olan ders programının nihayet belli olduğunu görmüştüm. Bir de kendime duygusal derim! Bir de erkeklere odun dersiniz! (Ben hiç demem ya:)) Korkarım ki bu hikayedeki odun benim. Neyse ki odunluğum bununla sınırlı.

***

Okuyan bilir, Sana Gül Bahçesi Vadetmedim'de Deborah'ın psikiyatristi kitabın bir yerlerinde bazen hastaları anlamak için onların yaşadığı o algı deneyimlerini yaşamak istediğini söylüyordu. O kitabı okuduğumda henüz psikoloji ve psikopatolojiler hakkında pek bir şey bilmiyordum. Öğrendikçe iyice aklıma düştü bu istek. Bir insan hiç kimsenin görmediği ve olmadığını söylediği görüntülere, seslere nasıl inanabilir ki? Herkes aksini iddia ederken elinde böceklerin gezdiğini gören birisi nasıl hissediyordur kendini? Bunları anlayabilsek daha da iyi olmaz mıydı?

***

Dün gece rüyamda -yine iş yerinde- beni şu yanda görülen gibi bir örümceğin kovaladığını gördüm. Herkesi bıraktı, beni kovalayıp durdu pis örümcek. Çok korktuğumu hatırlıyorum. Çok kaçtığımı da tabii ki. "Neden korkarsın?" sorusunun benim için olası ilk cevabıdır böcekler. Haliyle yandaki gibi eklembacaklılardan da çok korkuyorum. Uyandığımda hala korkuyordum. Uyandığımı anlamak kalbimin atışını hemen dindirmedi. Gerçek olmadığı bilgisi korkumu alamadı. Tabii tüm gün "ay örümceeeğk!" diyerek de dolanmadım ama. İşte gündüz işe giderken hala düşünüyordum ki rüyayı, bunu gün içinde de görsem, mesela sürekli gözümün önünde uçuşan böcekler olsa, bana gerçek olmadığını anlatsalar yine de duramam yerimde dedim kendi kendime. Sahiden de, kollarınızda

hamamböceklerinin yürüdüğünü düşünün bir, korkmuyorsanız dahi tiksinmez misiniz? Daha da kötü olan sizin kaşınıp duran üzerinde böcekler gezinen kollarınıza bakanların bunu görmemesi ve size tuhaf gözüyle bakması olmaz mı?

***

Sadece bir rüya kocaman bir empati deneyimi sağlamadı elbette. Zaten sırf empati yapma ve kısıtlılıkları fikrimden ötürü rüyamda bir örümcek tarafından kovalandığımı hiç sanmıyorum. Freud olsa ne derdi kim bilir? Imm... Bence kimse bilmese de olur ama yine de öngöreyim. Muhtemelen örümceğe fallik obje derdi. Kaçıyor ve kovalanıyor olduğum bilgisinden yola çıkıp yazar da yazardı. Ben de ona derdim ki, "Sevgili Sigmund, bu yorumları yaparken yorumlar sizin bilinçaltınızdan nasıl etkileniyor?". Sonrasını bilemedim.

***

Rüya demişken aklıma geldi. Aslında pek alakasız. Bu da yoruma açık aslında; son dönemde çocukluğumda okuduğum ve beni çok etkileyen kitaplar düşüyor aklıma. Sınıfımızın Resmi de bunlardan bir tanesi. Madem düştü bu da aklıma, analım adını.

***

Ha, bir de puro ve pipo tütünlerinin kokusunu severim.