belki bir biz olabilmek paklardı beni

kendimden sonraki nesilleri eleştirebilirim. kendimden öncekilere de.

sanırım darwin'in şu ara formu benim. aramayın artık gari.

90'larda çocuk olmak şeylerinin bir şeylerini hatırlamadığımı, hatta bilmediğimi itiraf edeyim ki aidiyetsizliğimi tarif edebileyim.

hangi çağda dünyaya gelmek istediğimi bile bilemiyorum.

belki de içi proteine dolan koaservant keseceği olmalıydım ben. hem adımdan çok bahsedilirdi. hem trafik derdi yok, arabalar kaza geçirmez, işe geç kalınmaz...

evet beim uykum var!..

"ya aslında şenlik zamanı bir çılgnlık yapıp serdar ortaç'a gitsek mi ehi ehi" demediler henüz. diyen olmazsa grubun şebelekliği rolünü üstlenip bu ulvi görevi yerine getireceğim.

not: hayır, spora gittiğim için hiç yorulmuyorum!!111

çağrışımlar çağrışımları doğurur, e peki freud'um nerdeğ?!