26.11.09
21:26
varsayın ki ilişkiniz bitmiş olsun ve bir 18-25 yaş grubundaki arkadaşınızla paylaşın. alacağınız cevap "üzüldüm, düzelir ya" ve benzer türdeki cevaplar olur. destek falan olurlar. ne bileyim sebeplerini anlamaya çalışırlar "belki de şöyle olursa düzelir" falan derler. bir de 30 ve üzerindeki insanlarla paylaşın, ağız birliği etmiş gibi, "olsun çevrene alıcı gözle bakarsın artık, daha iyilerini bulursun", "sana daha iyisi layık zaten" gibi garip önermelere giderler. 25-30 yaş arası da geçiş dönemi olsa gerek.
aradaki farklılık sebebi olan faktörün evlilik olduğunu düşünüyorum. zira biz aşka güzellemeler yaparken bir kısım medya... yani bir kısım "yetişkin" insan evlilik nasılsa oluyor, olmuşken "en iyisiyle" oluversin mantığında sanırım. yani bu olmazsa daha iyisi olu hatta daha iyisi olacaksa bu olmasın mantığı? zaten olsun olmasının ilişkilere resmiyet katmak adına kullanıldığı eylemler haline getiren de bu insanlar.
aslında eleştirmiyorum. bilmiyorum çünkü hangi tarafın mantığı daha doğru. yani en azından yaş büyüdükçe artan bir gerileme olacağına ihtimal veremiyor insan. vardır elbet bildikleri pekidir. ama bildiklerini yalanlayan hayat hikayelerini arzu ediyoruz mütemadiyen.
yine de bu konuyu özetleyen hoş bir kadın tanımıştım.50-55 yaşlarındaki bu kadın "dünyayaaaa bir daha gelsem sevgilim, arar buluuruuuum yine senii severiiim" şarkısı çalarken "amaaaan yine niye onu seveyim ki? yaşamışım tanımışım bitirmişim" deyivermişti. çok gülmüştüm.
gülmese miydim ki?
13 Yorum:
eniGma's Kite dedi ki...
olaya mantık çerçevesinden bakılacaksa büyükler elbetteki yanılmıyordur. da hani hep demiyor muyuz tutkusuz olmaz diye. şimdi saf mantıkla eş aramak ne kadar doğru bu bağlamda?
bir de o daha iyisi bazen erkenden çıkıyor farketmiyor insan. bunu ne yapacağız? en iyisi ya elini bıraktığımızsa... ya da biz başkaları için en iyiysek ve anlaşılamamışsa sevgimiz...
26 KASIM 2009 22:23
Melike dedi ki...
ben de henüz bir kere 18-25 yaş arası gruba dahilim :))))
bence eş aramak da çok doğru değil. yani evlilik anlamında. yoksa sanırım herkes bir şekilde tümleyenini arıyor ya da tümleyeni olduğunu düşündüğü/sandığı kişinin peşinden koşuyor.
o daha iyisinin üzerine bir bardak soğuk su içmek tavsiye edilebilir :P
26 KASIM 2009 22:35
eniGma's Kite dedi ki...
soğuk su içmek yerine karşılıklı olarak bişiylerin dank etmesini tercih ederim =)) hayat belli olmaz =))
26 KASIM 2009 22:54
Bukle dedi ki...
ayrıca mantıkla yaklaşmanın nesi kötü?! en iyisi dediğim zaman mesela tutku ve aşk anlamında da en en en iyisini istiyorum ben örneğin. öyle biri olmayabilir? okeeey. o zaman olmasın ghkjhgk sanırım yaşımın üzerinde yorumlarım.. :/
şöyle biri olsa mesla, zayıf yönlerini sorsam (tabii mülakat yapıyorum önce) o da uzuuun bi süre düşünüp i dont have any dese... fantastik! bu durumda o kişinin türk olmadığını da düşünebiliriz. evet sanırım o kişi türk değil. :S
şu konudan bu kadar çıkarım yapmam da hayra alamet değil. çok düşünüyorum demek ki. demek ki bütün gün bu işleri düşünüyorum. demek ki sahiden de 30+ grubuna girdim ben mental olarak. :S
26 KASIM 2009 23:43
Melike dedi ki...
bütün genellemeler yanlışsa bu yazıda yazılanlar da yalansa güvenmemek lazım sanırım :))) 2530 geçiş dönemine alalım sizi efenim :P
27 KASIM 2009 09:28
içimizdeki ışık dedi ki...
yas 30'u gecti heralde.
27 KASIM 2009 15:06
özcan dedi ki...
sanırım ben ikinci katogoriye katılacağım. ayrılıkların genellikle bir sonuç değil, araç olduğunu düşünüyorum. doğmak için annemizden, üniversite için liseden, iş için üniversiten, evlilik için ailmizden, ..., ölmek için de hayattan ayrlırız. her ayrılık daha iyisi için bir araçtır ve başlangıçtır aslında. sanırım genellikle öyledir. öyle olduğunu ümit ediyorum. çok duygulandım ulan!! :P
27 KASIM 2009 22:09
Melike dedi ki...
tamam bazı ayrılıklar büyümenin ve yaşamın bir getirisi de her bir ayrılık o kadar iyi olmasa gerek ha?
ha da biraz kaba oldu ama :P
27 KASIM 2009 23:11
eniGma's Kite dedi ki...
alskdjlaskdjlkas kaba olmamış çok amerikanvari olmuş. kamoooon man her ayrılık da o kadar iyi değildir ha adamım lanet olsun dostum what da fuck what a zencilik!
27 KASIM 2009 23:14
özcan dedi ki...
"çok duygulandım ulan" kısmı istisnalar içindi =)
"güzeldi yine de" diyebiliyorsan ayrılığın sonunda, ayrılık güzeldir. what the hell i'm sayin' :P
28 KASIM 2009 01:02
Melike dedi ki...
aslında ben de bir kaç gündür bunu düşünüyorum. yine de güzeldi diyorsa insan tamam deyip anılarla barışık kalmalı. ama güzeldi diyorsa "yaa niye bitiyor ama yaaaa ühü" de diyebilir bir takım konularda. belki de demez. ama güzel şeyler biterken de kötü şeylerdeki bitişler gibi öfke çıkıyor açığa. kimyasal tepkime gibi bişi.
28 KASIM 2009 10:33
özcan dedi ki...
cevabını kendi kendine bulamnı istediğim içim bekledim şimdiye dek. hani ben yazdığımda cevabı bulacaksın diye değil ama biliyorsun kaba biriyim, insanları bekletmeyi severim. ortada soru da yok ama ben yine de yazacağım. ve genelleyeceğim. insanlar güzel olduğunu düşünmek istediği için aslında yanlış bir şeylerin olduğunu ayrılık aşamasına gelmeden göremiyorlar. güzel gitmeyen bir şeylerin de olduğunun iki taraf da farkına varsa ve eşit miktarda adımlar atılsa zaten ayrılıklar olmaz. genellikle bir kişi bunu erkenden farkeder ama tek taraflık adım işe yaramaz. o zaman ayrılık kaçınılmazdır. ayrılık sonrası öfkeye gelince. ayrılık sadece bizim ona yüklediğimiz anlamla kötü değil ki. ayrıca ayrılık bize anlamlar yükler. bunlardan biri öfkedir. üzüntüdür. hayal kırıklığıdır. umutsuzluktur. negatif ne kadar duygu varsa hepsidir. öfke sadece dışa vurumu en kolay olanıdır. bu yüzden ayrılıkları bir son değil de yeni bir "challenge" olarak bakmak lazım. o zaman duyguların bir kaçını eleme şansı olabilir. öfke kesinlikle bunların içinde değil ama.
06 ARALIK 2009 23:43
Melike dedi ki...
ayrılığın bize anlamlar yüklemesi... sevdim bunu.
peki o zaman öfke ne zaman geçer? hayalkırıklıkları?
tamam yine de güzeldi diyorsun, pişman olmamak adına ama ayrılık varsa o kadar güzel değilmiş diyorsun. kafam karıştı, insan kendini nasıl kand.. yani ikna edecek?
12 ARALIK 2009 17:44
0 Kalem Kelam:
Yorum Gönder