Dönüşüm

31.10.09

22:56

bir gece yattı ve ertesi gün uyandığında böcük haline gelmişti.

mesaj attı, telefonu eline alıp. böcek oluşu ellerinde pek bir şey yapmamıştı. "aşkitom, günaydın..." gelen cevapla birlikte gülümsedi, aynaya baktı, hadi yine iyisin bakışı fırlattı kendine.

kahvaltısını yaparken reçellerden kalp yaptı ekmeğin üzerine. zeytin çekirdekleryle "p" yazdı. içini çekti, çayını içti. yine eline telefonu aldı, "seni çok özledim bebeğim" diye başladı konuşmaya. geçen 46 dakika 36 saniyenin ardından geç kaldığını fark etti. "biliyorum senden telefonda bile olsa uzak durmak çok koyacak ama geç kalıyorum birtaneciğim" dedi. yaklaşık 10 dakikalık vedalaşmanın ardından kapattı telefonu. oysaki hiç sevmezdi telefonla konuşmayı. zaten bunun ardınan aklına aradığı numaranın turkcell kendi hattının ise faturalı avea olduğu geldiği. sonra da "amaaağğn" dedi, aşkından önemli miydi?

sonra giyindi sevgilisiyle buluşmak üzere, 56 dakika sonra kafedeydi "aşkitom seni çok özlediiiimm" diyerek sarıldı sevgilsine. o da "ayy sesini bile özlemişim ehi ehi" dediğinde müstakbel faturasını çoktan silmişti zihninden.

bütün gün birlikte geçirilen saatlerin ardından aslında tv izlemeyi sevdiği halde akşam net başına gelince ona bir kıpraşım gönderdi. sonra feysbuk duvarına yazılar yazdı. ifadelerle öpücükler yolladı. kendindeki farklılığın farkına varmıştı ama üzerinde durmaya değmezdi.

günler günleri kovaladı, telefon konuşmaları telefon konuşmalarını, mesajlar mesajları... kendisindeki değişiklik ilk günkü kadar olmasa da hala devam ediyordu... taa ki, insanlığa geri dönüşüne kadar...

evet o artık aşk böcüğüydü, kalbi ayaklar altında ezilmeye mahkumdu.

ve bir gün yeniden insan oldu. ilk sözü, "ne salakmışım ben abiii" oldu.

not: kafka beni affet.

sen de ey güzel aşık insan.

herkes beni affetsin.

ben kendimi affettim.

1 Yorum:

eniGma's Kite dedi ki...

kendimizi defalarca affediyoruz böyle şeyler için =)) eline sağlık.

31 EKIM 2009 23:54